Κι όταν την βλέπεις να περνάει και χαμογελάτε και οι δυο, η χαρά σου είναι τόση που να σταματήσεις θες το χρόνο και να μένεις πάντα εκεί και να της γνέφεις. Δεν γνωρίζεστε κι αυτό κάνει την επιθυμία σου ακόμα μεγαλύτερη. Την επιθυμία -εννοώ- να την πλησιάσεις και δίπλα της να μείνεις χωρίς να την κοιτάς. Να νιώθεις κάτι παραπάνω απ' ό,τι συνήθως νιώθει κανείς. Να νιώθεις κάτι απ' το οποίο δεν εξαπατιέσαι και μόνο την αλήθεια σου λέει. Την μεγάλη αλήθεια ότι η εγωκεντρικότητα σου που όλοι παραδέχονται, τελικά, δεν αποδεικνύεται χειροπιαστά. Αφού είσαι εκεί και για μια στιγμή τον διπλανό σου τον νιώθεις πιο εγώ απ' το εγώ σου και μόνο να χαμογελάσεις είσαι ικανός. Είσαι τότε μεθυσμένος. Και δεν είσαι μεθυσμένος από μπύρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου