Στον πρώτο όροφο της πολυκατοικίας, που ήταν η μόνη εκεί γύρω και περικλειόταν μόνο από μονοκατοικίες, τουλάχιστον για όσο έβλεπε το μάτι σου, ήταν ένα φως αναμμένο. Η πολυκατοικία ήταν ήδη παλιά, πέντε ορόφους ψηλή, με ρυτιδιασμένους σοβάδες στην όψη της. Σ' αυτόν τον πρώτο όροφο τέσσερα πρόσωπα έπαιζαν χαρτιά. Ανάμεσα τους ήμουν κι εγώ. Καθόμασταν στην κουζίνα -σ' ένα ογκώδες ξύλινο τραπέζι, με λίγο άβολες καρέκλες, ξύλινες κι αυτές- και ο φωτισμός στην πραγματικότητα ήταν πολύ πιο χαμηλός απ' ότι νόμιζε κανείς βλέποντας τον έξω απ' την πολυκατοικία. Ήταν ένα κίτρινο φως που πήγαζε απ' τον πάγκο της κουζίνας ο οποίος ήταν στα δυο μέτρα απ' το τραπέζι μας. Ήταν μάλλον σκοτεινά εκεί μέσα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου