Yianna

WOW!
Την εποχή των dvd φαίνεται πως κάθε εργαζόμενη κοπέλα πρέπει πλέον να προσπαθήσει σκληρά για να μη χάσει τη δουλειά της! Αν και δεν ανήκει στο πρότυπο skinny που μ' αρέσει, θα χαρακτήριζα τη Yianna Terzi sexy!

Ακολουθεί ένα σχόλιο απ' το youtube που μέτρησε:

Αλλάζω. Αλλά ζω.

"Όποιος δεν αλλάζει δεν ζει" υποστηρίζω. Αναρωτήθηκα πόσοι άνθρωποι έχει τύχει να δουν τον κόσμο στον οποίο έζησαν ν' αλλάζει. Λίγοι, ίσως κανείς. Και τι θα κάνω; Έχω βαρεθεί να κατηγορώ. Για μένα από δω και στο εξής ο κόσμος στον οποίο ζω είναι γαμάτος. Συμβιβάζομαι στην ιδέα να μην τον δω ν' αλλάζει και ότι το μόνο πράγμα το οποίο επιδέχεται αλλαγές είμαι εγώ (και εσείς).

Πώς αλλάζω; Στη ζωή μου διακρίνω περιόδους με βάση τα 'ενδιαφέροντα' που μου προκύπτουν. Και λέγοντας 'ενδιαφέροντα' εννοώ τα πράγματα εκείνα που με κάνουν ευτυχισμένο την κάθε περίοδο. Οι μεταβάσεις, λοιπόν, από την μια περίοδο στην άλλη αποτελούν αυτές τις αλλαγές.
Γιατί αλλάζω; Υπάρχουν περίοδοι που νομίζω ότι βρίσκω 'ενδιαφέροντα' (στόχους προς υλοποίηση) που είναι πάνω από κάθε μετάβαση. Νομίζω ότι αυτά τα 'ενδιαφέροντα' είναι ικανά να με κάνουν ευτυχισμένο για πάντα. Μέχρι σήμερα κάθε φορά που το νομίζω αυτό αποδεικνύομαι λάθος. Υπάρχουν κι άλλες περίοδοι που νιώθω ξεκάθαρα ότι είναι προσωρινές. Σε κάθε περίπτωση τα 'ενδιαφέροντα' παύουν να είναι ενδιαφέροντα κάποια στιγμή. Ξαφνικά βλέπω μπροστά μου νέες συνθήκες στις οποίες καλώ τον εαυτό μου να προσαρμοστεί. Τότε ξεκινάει η μεταβατική περίοδος.

Μεταβατική περίοδος. Περίοδος αναπροσαρμογής. Η αλλαγές δεν γίνονται απ' τη μια στιγμή στην άλλη. Εξερχόμενος από μια περίοδο είμαι συνήθως απογοητευμένος. Έχω χάσει τα 'ενδιαφέροντα' μου. Η περίοδος αυτή απαιτεί σκέψη. Πρέπει να διαβάσω τις νέες συνθήκες και να πραγματοποιήσω την καλύτερη δυνατή κίνηση.
Η επιλογή νέων 'ενδιαφερόντων' πρέπει να είναι προσεχτική. Δεν θέλω να ζήσω μια περίοδο καταδικασμένη ν' αλλάξει. Αυτό τελικά είναι το ζητούμενο. Να καταλήξω. Να ζήσω την τέλεια περίοδο που θα αναγκάσει τις αλλαγές μου να περιορίζονται σε λιγότερο σημαντικά θέματα. Να βρω τον πυρήνα μου και ν' αλλάζω απο εκεί τη φύση μου.

Αδράνεια

Κωνσταντίνος Καβάφης


Όσο μπορείς

Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις,
τούτο προσπάθησε τουλάχιστον
όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις
μες στην πολλή συνάφεια του κόσμου,
μες στες πολλές κινήσεις κι ομιλίες.
Μην την εξευτελίζεις πηαίνοντάς την,
γυρίζοντας συχνά κ' εκθέτοντάς την
στων σχέσεων και των συναναστροφών
την καθημερινήν ανοησία,
ως που να γίνει σα μια ξένη φορτική.

[1913]

* * *

Φίοντορ Ντοστογιέφσκι


Το υπόγειο

Γιατί ο μόνος και πιο ταιριαστός καρπός της συνείδησης είναι η αδράνεια, η συνειδητή αδράνεια. Το είπα και πιο πριν. Και το ξαναλέω: όλοι "οι πρακτικοί άνθρωποι της δράσης είναι τέτοιοι, γιατί είναι ανόητοι και στενοκέφαλοι. Πώς το εξηγώ αυτό; Έτσι: Επειδή είναι μετριότητες, παίρνουν τις πλησιέστερες αιτίες σαν αιτίες πρωτογενείς, και πείθονται ευκολότερα και γρηγορότερα βρίσκοντας κάποια βάση ακλόνητη για τη δράση τους. Και τότε πια ησυχάζουν. Αυτό είναι το σπουδαιότερο. Γιατί για να δράσει κανείς, πρέπει, προπαντός να είναι απόλυτα ήσυχος, να μην του μένει καμιά αμφιβολία.

[1864]

* * *

Το ποίημα αυτό του Καβάφη(το άκουσα τυχαία στο ραδιόφωνο) και το απόσπασμα αυτό του Ντοστογιέφσκι(απ' τα ελάχιστα λογοτεχνικά που έχω διαβάσει) για κάποιο λόγο με σκάλωσαν και το περίεργο είναι πως ήρθαν κι έδεσαν μεταξύ τους.

Για μένα η ζωή έχει λάβει το εξής νόημα: της επίτευξης κάποιων ισχυρών 'θέλω' ώστε να νιώσω, τελικά, ευτυχισμένος. Όμως, ο απλός αυτός συλλογισμός βρίσκεται στη σκιά του "απρόβλεπτου",των "τυχαίων συνθηκών" που ο καθένας συναντά και κάνει τις ικανότητες του για την επίτευξη των 'θέλω' να μοιάζουν όχι μικρές, αλλά τζούφιες. Κάποιοι λένε πως πρέπει να παίξεις σωστά τα χαρτιά που θα περάσουν απ' τα χέρια σου και τότε η επιτυχία, η ευτυχία είναι εξασφαλισμένη. Λένε, δηλαδή, πως η ικανότητα σου είναι ο μόνος παράγοντας.
Έχω υποστηρίξει πως οι ικανότητες σου(σκέψου πως είσαι μεγάλο ταλέντο) επηρεάζουν την τύχη σου σε κάποιο βαθμό. Πίστευα πως τύχη και ικανότητα είναι αλληλένδετες.
Όμως όχι. Η τύχη είναι αυτή που λέει την πρώτη και την τελευταία κουβέντα. Τυχαία δεν γεννήθηκα σε κάποια τριτοκοσμική χώρα. τυχαία θα πεθάνω επειδή ο Αντώνης θα περάσει με κόκκινο.
Επομένως πιστεύω πλέον στο εξής: οι ικανότητες μας είναι το πουτανάκι της τύχης. Χορεύουμε μια χορογραφία που η τύχη έχει στήσει ώστε αν πατήσουμε όλα τα βήματα σωστά να κερδίσουμε μια μονή στήλη στο τζόκερ για την κλήρωση της επόμενης Πέμπτης. Ούτε καν ένα coin flip. Γιατί; Γιατί ο Αντώνης θα περάσει με κόκκινο κι ας χειροκροτήσει το χορό σου.
Τι κάνει κάποιος που τα έχει σκεφτεί αυτά; Χορεύει γιατί δεν έχει κάτι άλλο να κάνει.
Όμως περνάνε πολλές Πέμπτες και συνειδητοποιείς ότι δεν πρόκειται να σου κάτσει.
Ε. Τότε λοιπόν έχεις την ανάγκη να κοιτάξεις τη ζωή σου και να δεις πως τουλάχιστον δεν εξευτελίστηκες. Να νιώσεις άνθρωπος με συνείδηση και όχι ζώο με πρωτόγονα ένστικτα δράσης.
Τον χορό όμως θα τον χορέψεις. Απλά θα βάλεις να παίζει κάτι πιο χαλαρό. Και όχι dubstep.
Θα δράς λιγότερο. Θα είσαι αδρανής κι ευτυχισμένος.

Ορέστης Ντάντος

"""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""



Δεν είμαι σίγουρος κατά πόσο τον γνωρίζετε. Το κύμα των μουφο-εναλλακτικών τον τελευταίο χρόνο έχει γίνει τσουνάμι και αναρωτιέμαι αν μπορεί κανείς να προλαβαίνει να τους παρακολουθήσει. Το παιδί αυτό εγώ προσωπικά το γνώρισα από ένα τραγούδι του που έπαιζε στο freedom88.9 όλο το χειμώνα και μάλλον εξακολουθεί να παίζει. "Θα πάω όταν γουστάρω" λέγεται, και ενώ εκ πρώτης όψεως φαίνεται να τα λέει πολύ ψαγμένα ο τύπος συνομιλώντας με το χάρο... τελικά πρόκειται για ένα μιζερο-τράγουδο χαμηλού επιπέδου ποίησης(όπως ίσως την αποκαλούν οι ίδιοι οι δημιουργοί) wanna μοιάσει στην προηγούμενη γενιά εναλλακτικών της χώρας οι οποίοι τουλάχιστον διατήρησαν ένα επίπεδο και παρουσίασαν κάποιο έργο(και των οποίων προσωπικά έιμαι fan). Το δυσάρεστο είναι ότι τα σκυλάδικα όπως αποδεικνύονται στιχάκια τους με έντεχνη ενδυμασία είναι πολύ επικίνδυνα για όλους εμάς που ψάχνουμε να βρούμε νέους Έλληνες δημιουργούς(γιατί πιστεύουμε ότι ακόμα υπάρχουν) για να τους υποστηρίξουμε. Ωστόσο η σαπίλα έχει περάσει μέσα (και) σ' αυτόν τον κύκλο και τείνω να πειστώ πως δεν αξίζει να αναζητώ κάτι καινούριο σ' αυτόν.

Αν δυσκολεύεστε να χωνέψετε όλες αυτές τις κακίες και την απαισιοδοξία ακούστε το επόμενο σουξέ του εν λόγω δημιουργού που παίζει καθημερινά στο 'pure λocaλ' του MTV και όλα θα ξεδιαλύνουν. Δώστε έμφαση στο στίχο του ρεφρέν από 0:50 έως 1:10 !!





""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""

Αυτά θα έλεγε κάποιος κομπλεξικός ο οποίος θα έριχνε μια πολύ πρόχειρη ματιά στον Ορέστη. Η αλήθεια είναι όμως ότι πρόκειται για έναν υπερβολικά ψαγμένο νέο που κράζει τους μπουζουκόβιους clubάκηδες της χώρας με ιδιαίτερα ειρωνικό τρόπο...

Basketbox players fight!

Δεν είδα τον αγώνα και δεν μπορώ να μπω σε πολλές λεπτομέρειες. Δεν ξέρω ποιος τσίγκλησε ποιον, γιατί κτλ... ΌΜΩΣ η περιγραφή του άγριου ξύλου αλά μποξ-αναμετάδωση απ' τους κατά τ' άλλα μπασκετικούς δημοσιογράφους είναι τουλάχιστον ΕΠΙΚΉ!



GO SOFO GO!!

ΤΟ ΖΊΖΟΝ ΌΠΕΝΙΝΓΚ

Το 'otinatane II' σας καλωσορίζει. Η επικαιρότητα τρέχει και αυγουστιάτικα δεν έχω και πολλά καλύτερα πράγματα να κάνω απ'΄το να μαλακιστώ με το Blog μου.

I' ll take your brain to another dimension.




Pay close attention.

otinatane2' s logo

otinatane2 logo1:


otinatane2 logo2: